எனக்கு வந்த கடிதம் 1

எனக்கு வந்த கடிதம் 1
சிலருக்கு மனசுக்கு இதம் கடற்கரைக் காற்று; சிலருக்குக் கவிதை; சிலருக்கு இசை; எனக்கு நீ.
உனக்கு எழுதும்போது என் இதயமே எழுந்துவந்து எழுதத் தொடங்குகிறது. சில பேருக்கு நான் பேனாவை மட்டும் எழ்தச் சொல்லிவிடுவது உண்டு.
நாம் காப்பாற்று முயற்சிக்கு முன்பே நமது கடிதப் போக்குவரத்துக்குக் கல்லறை எழுப்பப்பட்டுவிட்டது. நான் உன்னை என்னில் ஒன்றிவிட்ட சகோதரனாகத்தான் நினைக்கிறேன். நீ ஏன் என்னை ஒன்றுவிட்ட சகோதரனாகக்கூட நினைப்பதில்லை?
என்னை அதிகமாகப் புரிந்துகொண்டது என் தாயும் நீயும்தான் என்று நான் நினைக்க, என்னை விட்டுப் பிரிந்துபோகிறேன் என்கிற மாதிரி இருக்கிறது உன் மௌனம். டைப் இன்ஸ்டிட்யூட், நெரிசல் நேரப் போக்குவரத்து, கடலலை இவை எல்லாவற்றையும்விட உன் நிசப்தம்தான் எனக்குப் பேரிரைச்சலாகக் கேட்கிறது.
எந்த இதயத்தையும் பணிய வைக்க நான் இவ்வளவு தூரம் முயற்சித்ததில்லை. இவ்வளவு பழகியும் என்னால் உன் இதயத்தைப் புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை. வெட்கப்படுவதா, வேதனைப்படுவதா?
கடிதம் எழுதவில்லை என்று ஆதங்கப்பட்டிருக்கிறேன். ஆனால், அதற்காகப் போராடியதில்லை. முதன்முதலாக ஒரு போராட்டம் உன்னுடன் மட்டும்தான்.
ஆனால், இப்படிப் போராடினால்தான் உன்னுடைய கடிதத்தைக் காணமுடியுமாயின் என் வாழ்க்கை முழுவதும் போராடச் சம்மதமே.
நீ கடிதம் எழுதாததற்குக் காரணங்கள் தேவையில்லை. ஏனென்றால், எத்தகைய செயலுக்கும் நம்மால் காரணம் கற்பிக்க முடியும்.
'எழுதினால் ஒரேயடியாக ஆறு பக்கம் எழுதுவது.இல்லையென்றால், பேசாமல் இருந்துவிடுவது" இது என்ன வழக்கம்?
ஒரு காதலன் தன் காதலி மேல் கொண்ட மயக்கம் மாதிரி, உன்னை நேசிக்கிறேன். அது உன் அறிவாற்றலினால் அல்ல என்பதை உணர்ந்துகொள்.என் மேல் உனக்கிருக்கும் பிரியத்தையும் உணர்ந்திருக்கிறேன்.ஆனால், அதை சோம்பல் மிஞ்சுவதைக் கண்டுதான் அஞ்சுகிறேன்.
ஹரிகுமார்
பி.கு. உன் முந்தைய கடிதத்தை இன்றுடன் 19 தடவை படித்திருக்கிறேன்.